De omgeving blijft adembenemend mooi. De uitgestrekte velden die op dit moment bruin zijn door de droogte staan in contrast met de rijstvelden van gisteren. Toch is het niet minder mooi. Op diverse plekken is groen te vinden. Op weg naar de Phnom Chhngok Temple grot stopten wij op een zout plantage. Hier zagen wij de 'productie' van zout. Net als het rijst een zware klus. Om mee te maken hoe zwaar dit was moesten wij 30 kilo, 15 kilo per mand, zout tillen. Wij hielden dit toch zeker wel 10 seconden vol.

Vervolgens de grot bezocht wat onder andere werd bewoond door vleermuizen en een klein tempeltje herbergde waar een broer en zus volgens de overlevering hebben gewoond. Met de trap gingen wij omhoog om vervolgens de grot af te dalen als volleerde alpinisten. Helaas was het in de grot niet veel koeler dan buiten waardoor bij ons wederom het zweet uitbrak tijdens de afdaling. Tijdens de wandeling werden we continu door 2 kinderen gevolgd die de gids wilden uithangen maar als berggeiten de grot afdaalden.
Na een stop bij een moslim gemeenschap van vissers kwamen we aan in Kep. Hier de vis markt bezocht waar de krab levend volop werd verhandeld en bereid.

Via de kustlijn van Kep met de Frans koloniale huizen, welke zwaar vervallen zijn door toedoen van de Rode Khmer, was de laatste stop een peperplantage. Gedurende de dag zagen we weer verschillende voor ons vreemde zaken. Onder andere een zwaar beladen brommer met manden. Nee nog veel meer. En een brommer met 2 varkens achterop.

Het einde van de dag hebben wij besteed aan Kampot verkennen en onze namen vertalen in het Khmer. En uiteraard weer even stil gezeten bij de Happy Hour met het gezelschap van Denise, Nederlndse eigenaresse van Rikitikitavi. Helaas heeft zij een beetje dezelfde ideeen over het leven wat veel lachen opleverde. Tja anders vervelen wij ons alleen maar.