Omgeving Kampot en Kep

De omgeving blijft adembenemend mooi. De uitgestrekte velden die op dit moment bruin zijn door de droogte staan in contrast met de rijstvelden van gisteren. Toch is het niet minder mooi. Op diverse plekken is groen te vinden. Op weg naar de Phnom Chhngok Temple grot stopten wij op een zout plantage. Hier zagen wij de 'productie' van zout. Net als het rijst een zware klus. Om mee te maken hoe zwaar dit was moesten wij 30 kilo, 15 kilo per mand, zout tillen. Wij hielden dit toch zeker wel 10 seconden vol.

Vervolgens de grot bezocht wat onder andere werd bewoond door vleermuizen en een klein tempeltje herbergde waar een broer en zus volgens de overlevering hebben gewoond. Met de trap gingen wij omhoog om vervolgens de grot af te dalen als volleerde alpinisten. Helaas was het in de grot niet veel koeler dan buiten waardoor bij ons wederom het zweet uitbrak tijdens de afdaling. Tijdens de wandeling werden we continu door 2 kinderen gevolgd die de gids wilden uithangen maar als berggeiten de grot afdaalden.
Na een stop bij een moslim gemeenschap van vissers kwamen we aan in Kep. Hier de vis markt bezocht waar de krab levend volop werd verhandeld en bereid.

Via de kustlijn van Kep met de Frans koloniale huizen, welke zwaar vervallen zijn door toedoen van de Rode Khmer, was de laatste stop een peperplantage. Gedurende de dag zagen we weer verschillende voor ons vreemde zaken. Onder andere een zwaar beladen brommer met manden. Nee nog veel meer. En een brommer met 2 varkens achterop.

Het einde van de dag hebben wij besteed aan Kampot verkennen en onze namen vertalen in het Khmer. En uiteraard weer even stil gezeten bij de Happy Hour met het gezelschap van Denise, Nederlndse eigenaresse van Rikitikitavi. Helaas heeft zij een beetje dezelfde ideeen over het leven wat veel lachen opleverde. Tja anders vervelen wij ons alleen maar.

Platteland en dagelijks leven in Cambodja

De tempel Wat Phnom werd bereikt na 400 treden en ruim 35 graden volle zon, plus daarvoor uiteraard een flinke auto reis vanuit Phnom Penh. Na flink zweten kwamen we boven met een schitterend uitzicht over de rijstvelden richting de grens met Vietnam. De gebouwen die rondom Wat Phnom staan worden bewoond door monniken en er werd kort de restanten van de tempel bezocht. Overigens waren de woningen ook niet geheel nieuw te noemen.

Na de lunch, met uitzicht op de rijstvelden, stapten we in een 'speedboot' voor een tocht naar Phnom Da, een tempel uit circa 1100 na Chr. Tussendoor zou worden gestopt in een rijstveld. Helaas was de eerste halte de lage grond van het riviertje. Onze boot chauffeur moest ons nu los zien te krijgen wat hem een natte broek opleverde. Ondertussen begon bij ons het zweet te lopen vanwege de volle zon en het windje dat nu ontbrak. Na een paar minuten vervolgende wij onze weg, achteruit.

Op het rijstveld werd ons kort uitgelegd hoe de oogst ging. Onze korte conclusie: Zeer zwaar. Dag in dag uit zwoegen met de hand in de volle zon. En dan wetende dat in april het hier ruim boven de 40 graden kan worden. Een airco werkt hier echt niet!

Vervolgens in de boot weer Prins Almar en Prinses Sabrina uitgehangen. Overal moesten we zwaaien. Wij verbaasden ons tussendoor over de wijze van het vissen in de blubber en het water. En de Cambodjaan vonden ons waarschijnlijk ook een attractie gezien hun reacties. Wederom alleen maar vrolijkheid wat ze uitstraalden. Voor het vissen staan ze tot hun nek in het water. Om de paar honderd meter staan er mensen met netten ieder aan een kant van het water om het voort te trekken. Anderen staan met een soort harken te gooien. Je kijkt je ogen uit hier!
Na het bezoek aan Phnom Da met een mooi uitzicht over de rijstvelden gingen we richting het hotel. Maar eerst een museum bezoeken. Deze bleek gesloten. Snel werd er iemand opgetrommeld die de deuren van het hangslot afhaalde. In een woonkamer stonden wat beelden en er werd wat verteld over de opgravingen in de regio. Hierna gingen we toch echt naar het hotel: Rikitikitavi (spreek dit maar eens 10x snel uit.

Op het moment van typen zitten we aan een cocktail, het is Happy Hour hier, te genieten van de zonsondergang en te praten met Denise (een Nederlandse) over onder andere de keuze van de naam en het internet probleem. En wanneer we verbinding met internet krijgen, hebben jullie dit kunnen lezen. Proost!

Killing fields, Tuol Sleng en Phnom Penh

Met onze tuktuk chauffeur hebben we een dagje rondgetoerd voor de prijs waar je bij ons niet eens aan het eind van de wijk komt. Dit was wel even afdingen maar dan heb je ook wat. We hebben een goede indruk gekregen van het verkeer en het leven in de stad. Tussendoor hebben we Wat Phnom bezocht en toegekeken hoeveel mensen bidden tot een Boeddha en geld achterlaten op elk beeldje dat je tegenkomt.
Vervolgens nog even een markt bezocht waar de Beverwijkse Bazaar wat van kan leren. Wat een bende daar. En nog even getwijfeld om daar een gefrituurde snack te nemen (zie foto). Maar helaas hadden we net gegeten.

De rest van de middag wat tot rust gekomen en ons voorbereid op wat de komende dagen komen gaat.
Voor die gene die het willen weten, we zijn vandaag in Laos geweest om ansichtkaarten te posten. Dank voor de tip!

Tussen armoede en hypocrisie

Vandaag als beloofd de boot over het Tonle Sap meer. En de dag van de tegenstellingen.
We begonnen met 2 Fransen op de bus te zetten naar Phnom Penh. Hun tuktuk kwam om 6 uur vanochtend niet opdraven. Onze boot zou om 7 uur gaan dus voldoende tijd.
Aangekomen in de wereldhaven van Siem Reap dachten we alleen op de boot te gaan. Langzaam maar zeker kwamen er steeds meer mensen over de enige gladde loopbrug onze kant op. De boot liep vol met alle nationaliteiten, inclusief 2 cambodjanen. Ook hier kwamen mensen weer van alles verkopen waaronder ontbijt voor 'wan daala' (spreek zingend uit). Voor de mensen die geen Khmer spreken, dit is 1 US dollar.

Om 8.00 uur vertrok de boot voor de tocht die 3 a 3,5 uur zou duren. We waren daarom ook om 14.00 uur in Phnom Penh.... Onderweg onze ogen uitgekeken naar het leven van de Cambodjaan. Overal zie je paal woningen wat zeer slim is. Onder je woning maak je een grote bende en 1 maal per jaar neemt de rivier alles mee richting de Mekong. Hier is over nagedacht. Het is een erg mooi landschap met heel veel armoede. Regelmatig zag je hele families vissen en de kinderen uitbundig zwaaien naar ons. Bijna iedereen heeft een boot en leeft van de visserij. Op ieder wat zich huis mag noemen zie je een antenne en soms zelfs een schotel staan. Dit is wel apart. Naast de paalwoningen ook verschillende drijvende dorpen waar zelfs kerken drijven. Eigenlijk is het onbeschrijfelijk wat je ziet. Maar ook de lach die je iedere keer ziet wanneer je naar de mensen zwaait. Dit land is tot nu een echte belevenis met zo veel vriendelijkheid.

Na aangekomen te zijn in ons hotel, wat in schril contrast staat met de buitenwereld, een bezoek gebracht aan het Royal Palace. Wat een ongelooflijke weelde is daar. Hypocriet is het eigenlijk. Buiten de muren zijn de mensen erg arm en daar een overdaad aan goud en zilver. In sommige delen waar veel goud en zilver was mocht je niet fotograferen, wat wij ook niet hebben gedaan.......of...... Zou dit zijn zodat de onderdanen niets te zien krijgen? Voor de juiste oplossingen sturen wij per luchtpost veel liefde en geluk toe. Vervolgens hebben we nog wat rondgelopen door de achterbuurten van Phnom Penh met een korte bezichtiging van het Onafhankelijkheids monument.

Tot nu zijn wij erg gecharmeerd van de bevolking. Zo vriendelijk en hulpvaardig zonder iets terug te ontvangen. Zelfs Sabrina vindt dit. Morgen gaan we PP verder verkennen per tuktuk na eerst de Killing fields en Tuol Sleng (http://nl.wikipedia.org/wiki/Tuol_Sleng_Museum) te bezoeken. Het hoort helaas bij de historie.
Ps: kan iemand ons wat sd kaartjes lenen?

Angkor Wat

Om 4.30 uur ging de wekker. Na een wat slechte nacht, volgens ons dacht ons lichaam dat het 6 uur 's avonds was, met 2 uur wakker liggen gingen we op pad naar Angkor. Nu voor de zonsopkomst. Wat zo vreemd is hier is dat onze tuktuk chauffeur weer te vroeg was. Dit zijn wij niet echt gewend in de vreemde landen. Tot nu moeten we wel toegeven dat de Cambodjanen allemaal zeer vriendelijk zijn. Je kan veel met ze lachen, hierover later meer.

Wij op pad naar de zon. Daar aangekomen zagen we voornamelijk niets. Een groot donker gat. En wie was er zo slim geweest?? De aziaat met zijn zaklantaarn. Die van ons lag nog netjes in de koffer. Wij achter een groep aan als volleerde toerist. Voorzichtig nekken breken. De paden liggen hier nog al schots en scheef. Op de plek aangekomen zag je heel vaag de contouren van Ankor Wat. Erg indrukwekkend. Zeker gezien de historie. Kijk hiervoor op wikipedia.nl. Naast dat je vaag een gebouw zag stonden er om ons heen errug veel Japanners, Koreanen, Chinezen enz. Met de grootste statieven en camera's. Gelukkig zijn wij een kop groter dus konden langzaam aan naar voren schuifelen richting het water. Op de voorste rij zette Almar vervolgens zijn statief klaar wat met gelach werd ontvangen door de mensen in verband met grote ervan. Ach er moet gecompenseerd worden...... Voordeel was wel dat we meteen vrienden werden en vooraan zaten om goede foto's te schieten, ze zullen niet uniek zijn maar het is wel een belevenis.

Nadat de zon op was gekomen hebben we rond getuktukt naar allerlei tempels of wat er nog van over was. Een erg mooie ervaring.
In een tempel boden we een meisje van 5 jaar 2 dollar. Wij dachten haar hiervoor aangeschaft te hebben, bleken we ansichtkaarten er voor te krijgen (sorry Patrick). Naast de ruines was het een belevenis Japanners te bekijken. Wie gaat er in hemelsnaam met hoge hakken dit bezichtigen!

Terug in het hotel probeerde Almar Khmer te leren. De uitspraak 'geen probleem' in het Khmer door Almar gaf de Cambodjaanse een lach stuip. Iedere keer wanneer ze hem ziet begint ze te lachen. Wat zal er gezegd zijn? Almar weet het in ieder geval niet.

Morgen op weg naar Phnom Penh, met de boot over het Tonle Sap meer.

Siem Reap en Zonsondergang Angkor

Vandaag een (deel van de) dag rust genomen. Na een goede nachtrust werden we om 8.30 uur gewekt door de wekker. De dag aan het zwembad gelegen wat een lekker kleurtje opleverde. Om 1.30 uur werden we opgehaald door Mr. Mab, onze tuktuk chauffeur. Door hem werden we naar het Angkor Wat complex gereden voor een zonsondergang. De eerste indrukken van Angkor hebben we dus al gehad.
Boven op de berg was een stukje tempel waar honderden mensen (voornamelijk Aziaten) op stonden, al dan niet met mondkap. Hier was een uitzicht over Siem Reap. Wij hadden gehoopt op tempels. De zon zakte langzaam weg en zo ook het enthousiasme. Het viel ons zeer tegen. Het gaf niet eens mooie foto's. Snel weer de berg af gelopen op weg naar de geldautomaat. Hier wat dollars uitgetrokken om vervolgens in het hotel eindelijk te douchen (wat is het hier stoffig!). Zometeen wat Khmer eten en dan vroeg naar bed. Morgenochtend om 5.20 uur staat Mr. Mab klaar om ons naar de zonsopgang te brengen. Hier dan wel met de tempels van Angkor op de voorgrond. Daarna wat rondrijden door Angkor voor wat indrukken.

Wij gaan nu een borrel halen. Proost!

Aankomst Cambodja; Siem Reap

Om 6.45 de volgende dag, plaatselijke tijd zette wij voet in Maleisie. Ons vliegtuig naar Cambodja zou om 11 uur weer vertrekken. Op een vlucht van 1 uur, wat achteraf 2 uur bleek te zijn (een onverwachte tijdzone dook op) hadden we een half uur vertraging. Dus dit werd wachten.
Ergens eerst een borrel gehaald. Hier waren we na 12 uur vliegen wel aan toe. Vervolgens ergens een kop koffie gehaald. Almar dacht tussendoor een schoonheidsslaapje te doen. Dit werd hardhandig door Sabrina verstoord omdat wij nog de enige waren in het barretje en zij ineens loops werd. Tijd voor een wandeling.
Om 11.15 vlogen we naar Cambodja. In Siem Reap werd om 12.10 uur voet aan land gezet. En dat na 2 uur vliegen..........(hier kwamen wij er achter).

Na alle formaliteiten voor visa (wat een mensen zijn daar voor nodig) en douane controle pakten wij meteen onze koffers van de band. Bij de uitgang stond onze chauffeur ons al op te wachten. Aangekomen in ons hotel kregen we een welkomstcocktail en werd er uitgelegd wat we al wisten. Onze eigen reis!

Voordat we wat gingen slapen eerst de uitkijktoren beklommen. In de verte hebben we Angkor Wat zien liggen. Dit hebben we nu gezien dus dat betekend voor ons de komende dagen rust. Voor Angkor Wat kwamen we tenslotte naar Siem Reap.

Vanavond goed gegeten in het restaurant. Ons werd Fried Lok Lak aangeraden. Wil je het een keer proberen, hier het recept: http://joyceiracooks.com/2010/06/26/beef-lok-lak/.
Nu gaan we onze jetlag weg drinken en daarna even slapen.

Binnenkort start hier ons volgende avontuur....... Cambodja en Vietnam!

Hallo en welkom op ons reislog!

Voor zover mogelijk in de landen zullen wij hier een log bijhouden. Afhankelijk van vraag naar en aanbod van (gratis) internet. Voor ons leuk om nog eens na te lezen hoe wij het hebben gehad. Voor jullie, als bijkomstigheid, een plaats om te zien waar we zijn en of we al in één van de 7 sloten liggen. Als we geen aansluitingen missen zullen we de volgende route afleggen:

In Cambodja:

Siem Reap, Phnom Penh, Sihanoukville en dan

worden we als goede buitenlanders de grens over gezet naar Vietnam:

Mekong delta, Ho Chi Minh City (Saigon) en tot slot rusten op Phu Quoc.

Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor onze mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.

Mocht je onze aandacht willen hebben, laat dan een berichtje achter! Misschien kunnen we je verzoek laten uitkomen.

Veel plezier! Wij proberen dat ook.

Groetjes,

Almar en Sabrina